پول بدون پشتوانه
پول فیات چیست و چه تفاوتی با ارز دیجیتال دارد؟ به طور کلی به پولی که تحت کنترل دولت است فیات گفته می شود.فیات (پول بدون پشتوانه) ، مانند دلار آمریکا و سایر ارزهای ملی تحت کنترل دولت می باشد. پول فیات ارزش خود را از طریق ذخایر دارایی همچون طلا به دست نمی آورد بلکه از تصمیمات بانک های مرکزی به دست می آورد.
«فیات» یک دستور یا فرمان رسمی است.اگر ارزی با دستور دولتی ایجاد شده، می توان گفت توسط فیات ایجاد شده است و آن را تبدیل به یک ارز فیات کرده است. با این حال، برخی افراد برای توصیف هر پولی که توسط دولت صادر می شود و قانونی است از اصطلاح فیات استفاده می کنند.امروزه، از فیات به عنوان راهی برای تشخیص پول معمولی از ارز دیجیتال استفاده می شود. ارز دیجیتال (کریپتوکارنسی) نوعی پرداخت دیجیتالی است که بدون کمک بانک مرکزی وجود دارد.
ارزش ارز فیات
ارز دلار برای سال‌های متمادی توسط ذخایر ارزشمندی مانند طلا و نقره پشتیبانی می‌شد. در دهه 1930 ایالات متحده از استاندارد طلا برای معاملات داخلی خارج شد و در سال 1971 به تبدیل های بین المللی پایان داد.امروزه، فدرال رزرو ایالات متحده ملزم به نگهداری وثیقه معادل ارزش دلار در گردش و با استفاده از بدهی های صادر شده توسط دولت می باشد.از همین رو دلار به دو دلیل ارزش دارد:
- دولت ایالات متحده می گوید دلار ارزش دارد.
- در سراسر جهان سرمایه گذاران و وام دهندگان معتقدند که دولت ایالات متحده بدهی های خود را بازپرداخت خواهد کرد.
محدودیت های پول فیات
فیات مجموعه ای از ابزارها را در اختیار سیاست گذاران مالی قرار می دهد که می توانند از آنها برای تنظیم عرضه پولی متناسب با نیازهای اقتصادی استفاده کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند به راحتی پول را برای تحریک تقاضا در زمان رشد آهسته تزریق کنند.
اما این ارز بی‌خطا نیست و تنظیم‌کننده‌ها ممکن است همیشه اقدام بهینه را انجام ندهند. افزایش سریع عرضه پول می تواند منجر به تورم سریع شود. پس از برنامه‌های محرک دولت و اختلالات اقتصادی ناشی از همه‌گیری کووید-19، دولت‌ها در سراسر جهان برای کنترل تورم تلاش می‌کنند.
تفاوت ارز فیات و ارز دیجیتال
- ارزهای دیجیتال به پشتوانه دولتی نیازی ندارند، در حالی که ارزهای فیات به آن وابسته هستند.
- ارزهای دیجیتال با استفاده از فناوری بلاک چین (فناوری شبکه‌های رایانه‌ای رمزنگاری شده) ایجاد می‌شوند که می توانند بدون نیاز به یک مرجع مرکزی مانند فدرال رزرو در گردش باشند.
بسیاری از حامیان ارزهای رمزپایه استدلال می‌کنند که اینکه ارزها به جای مقامات مرکزی توسط کاربران اداره می‌شوند، منجر به کارآمدتر و فساد کم تر در سیستم‌های پولی می‌شود. با این حال، هیچ چیزی مانع استفاده دولت‌ها از ارزهای دیجیتال یا فناوری‌های مرتبط با آن در سیستم‌های پول ملی نمی‌شود.
در سپتامبر 2021 اولین کشوری که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفت السالوادور بود و چین در حال توسعه نسخه دیجیتالی یوان ، پول ملی خود بود. از آنجایی که اکثر ارزهای رمزپایه توسط بانک های مرکزی پشتیبانی نمی شوند، ارزش خود را از منابع مختلف به دست می آورند.
بیت کوین، اولین و با ارزش‌ترین ارز دیجیتال، ارزش خود را از بازار عرضه و تقاضا بدست می آورد. عرضه محدودی از بیت کوین وجود دارد که توسط نرم افزار زیربنایی آن کنترل می شود، بنابراین وقتی تقاضا افزایش می یابد، قیمت ها نیز افزایش می یابد و از آنجایی که بسیاری از سرمایه گذاران در ارزهای دیجیتال در حال حدس و گمان در مورد ارزش آینده آنها هستند، قیمت ها نسبت به دلار کاملاً نوسان داشته است. از سوی دیگر، برخی از «استیبل کوین‌ها» توسط ذخیره‌ای از پول نقد یا سایر کالاها پشتیبانی می‌شوند تا ارزش خود را ثابت نگه دارند.
